Koniec wieku Norwidów czyli spotkanie z Krzysztofem Vargą
21 listopada br. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Jaśle odbyło się spotkanie z Krzysztofem Vargą, pisarzem i dziennikarzem, autorem powieści: „Chłopaki nie płaczą”, „Śmiertelność” (1998), „Bildungsroman”(2000), „Tequila” (2001), „Karolina” (2002), „Nagrobek z lastryko” (2007) oraz „45 pomysłów na powieść”.
Krzysztof Varga podczas spotkania z czytelnikami mówił o współczesnych komunikatorach i specyfice czatu. Próbował też określić miejsce literatury w mediach elektronicznych. Literaturę hipertekstową postrzega jako awangardę współtworzącą nowoczesność kulturową. „Gdyby nie awangarda w literaturze, nie wyszlibyśmy poza sonet”. Ważna jest umiejętność połączenia fabuły z atrakcyjnością czytelniczą. Przykładem takiej prozy są powieści M.V. Llosy czy Cortazara. Pisanie ucisza lęki egzystencjalne i tak jak cioranowskie czernienie papieru, chroni przed samobójstwem. Pisanie dla autora „Karoliny” jest potrzebą, którą trzeba zaspokoić, jednocześnie dobrze się bawiąc.
K. Varga przebywał na Węgrzech jako korespondent, sam też ma węgierskie korzenie. Zrodziło to w nim potrzebę napisania esejów o kraju przodków. Przy pełnej świadomości, że będzie to literatura niszowa. Naród węgierski wg niego ma problem z własną tożsamością, historią i mentalnością. Trudno jest mu się pogodzić z historycznymi traumami.
Temat, który K. Varga nieustannie podejmuje w swojej prozie to śmierć i rozkład. Na spotkaniu powtórzył za E. Levinasem, że „śmierć jest największym skandalem”. Eros i Tanatos to tematy w literaturze ciągle obecne. Podczas próby określenia epoki w jakiej żyjemy stwierdził: „Skończył się wiek Norwidów. Żyjemy szybko i liczy się tylko dzisiaj.
Śmierć jest biznesem, spektaklem, żyjemy w kulturze spektaklu”.
Swoje fascynacje muzyczne łączy z takimi zespołami jak: The Cure, Placebo, czy polskie „Komety”, „Strachy na lachy”. Określił się jako kolekcjoner książek, płyt i…zapachów.
Spotkanie zorganizowano jest w ramach projektu „Twórcy i Słowa – III jasielskie spotkania z literaturą”, przy wsparciu finansowym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, poprowadziła Barbara Sokołowska.
