Rozmowa w DKK „Liberatorium” Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jaśle o tomiku poezji Wojciecha Bonowicza „Wielkie rzeczy” była szukaniem odpowiedzi czym dla niego jest poezja, a także próbą zdefiniowania własnych gustów literackich.
Wojciech Bonowicz, zdobywca wielu nagród literackich, felietonista „Tygodnika Powszechnego” i miesięcznika „Znak”. Zaangażowany także w różne projekty muzyczne m.in. „Janerka na basy i głosy”, współpracuje z zespołem Fisz Emade Tworzywo.
Wojciech Bonowicz pisze poezję, książki dla dzieci, biografie, wywiady-rzeki. Jak godzi tak różnorodne formy? W wielu wywiadach autor odpowiada na to pytanie – uważa, że proza potrzebuje różnego rodzaju wypełnień, a poezja się ich pozbywa.
Każdy akt kreacji literackiej jest wyzwalający i daje poczucie radości. W tomiku „Wielkie rzeczy” zadaje ważne i trudne pytania o Boga, człowieczeństwo, trwanie, śmierć. Niektóre wiersze przypominają haiku /„My i my”/, poeta dąży do kondensacji myśli, o czym mówi w wierszu „Kieszenie”:
Żadnej wirtuozerii ani ozdabiania. Dwie trzy
proste linijki jeśli się uda zrymowane ale to
niekonieczne.
…
Uczestnicy spotkania określili jakich wartości i emocji szukają w poezji:
Poezja jest muzyką, musi mieć rytm i melodykę. W wierszu oprócz obserwacji powinna być synteza, która wynika z geniuszu poetyckiego – definiowali.
Spotkanie odbyło się 19 października 2023 roku.
Dofinansowano ze środków Instytutu Książki pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
