Nigdy nie da się przewidzieć, jak ludzie mogą pokierować swoim życiem. Autorka książki „ Wielki marynarz”, Catherine Poulain, urodzona w 1960 r. w Prowansji, w wieku 20 lat, opuściła swój dom rodzinny i rozpoczęła samodzielne życie. Uważała, że życie w domu rodzinnym jest nieciekawe i pojechała na Alaskę. Zaczęła tam pracę na statku rybackim. Praca była bardzo ciężka, a zapłata mała. Tę książkę napisała w 2016 r. /mając już 56 lat/ ponieważ chciała podzielić się z czytelnikami fragmentem swojego życia.
Autorka mówi: „Szukałam prawdy, która można znaleźć tylko w nędzy i samotności”. Nie zgadzam się z tą wypowiedzią, ponieważ ja prawdę znajduję w gronie mojej rodziny: przy rodzicach, którzy darzyli mnie opieką i miłością, potem z moim rodzeństwem, moimi dziećmi i wnukami. Życie każdego człowieka jest inne i nie każdy musi je dzielić z innymi ludźmi. To jest jego sprawa. Jednak nie podzielam punktu widzenia autorki.
„Chociaż może właśnie tam nic nie ma, może on widzi jedynie wielką, bezkresną pustynię, rozdzieraną rżeniem mew, które podlatują zwartą gromadą jak stado wietrznych koni”. To jakaś dziwna przenośnia i takich jest wiele w tej książce.
Maria Kantor DKK "Liberatorium" MBP w Jaśle